پیش درآمدی بر میزگرد
موضوع میزگرد: " نقد و بازنگری سمینار با نام زنان دگر- و هم جنس گرای ایرانی"
.
.
برگزار شده در سمینار 2007. ژانویه 26 - 28 در شهر فرانکفورت
شرکت کنندگان:
هایده ترابی ، سرور صاحبی ، مهوش صالحی ، ژاله طالب حریری
گرداننده: پروین ثقفی
دربازگشایی بحث میزگرد پروین ثقفی به نقل از Yvonne Doderer مطرح کرد که:
" برای دستیابی به یک هویت جمعی اعتراضی بعنوان زمینه جنبش اجتماعی 5 عامل ضروری هستند:
· ایجاد محیط های اجتماعی که در درون آن ها اعضای گروه معترض از خود -
کم بینی ناشی از تبعیض رها شوند و در رابطه ای غیر وابسته به جامعه سرکوبگر قرار گیرد ،
· وجود انسان هایی که از قالب های همیشگی خارج می زنند ،
· تئوری هایی که دلائل و زمینه های سرکوب را توضیح بدهند ،
· ایجاد خودآگاهی جدیدی که به تقابل با تعاریف فرهنگی موجود می پردازد و
· شبکه ای که ارتباطات و دوستی ها ی نوینی را ایجاد و تقویت کند و زمینه پیشبرد مناسبات نوین شود.
او سپس در رابطه با اهمیت موضوع میزگرد به نکات زیر اشاره کرد:
تغییرو یا چکونگی تغییر عنوان سمینار زنان ایرانی تنها موضوع مورد اختلاف ما نیست. به طورمثال در سال های گذشته بحث میزان تشکل پذیری و مسئله ضرورت تنظیم منا سبات تشکیلاتی برای این سمینار ویا مسئله دعوت سخنران از ایران مورد بحث و جدل ما قرار داشته اند.
تغییر نام سمینار بنا بر این یکی از موضوعات مورد جدل ما ست.
اهمیت این بحث از آنجا ست که گویای نوع نگرش و ارزیابی های گوناگون ما از موقعیت جنبش زنان به طور کلی ، نوع تحلیل مان از این سمینار و از محیط اجتماعی خارج از این سمینار است.
در واقع دوستانی که به تغییر نام سمینار اقدام کرده اند ، به نوعی پاسخ خود را به سوال « کجا ایستاده ایم ، چه می خوا هیم ؟ » هم داده اند.
برای دوستانی که در جریان بحث های سه سال گذشته در این سمینار آشنایی ندارند ،
توضیح زیر داده شد :
به دلیل انتقادات و مخالفت هایی که در سمینار سال 2005 در شهر هانوفر به نحوه تغییر نام سمینار صورت گرفت ، وظیفه تدقیق نام تغییر یافته به عهده برگزارکنندگان سمینار سال بعد در فرانکفورت قرار گرفته شد.
ما پس از بحث در مورد این عنوان ( یعنی نام تغییر یافته ) ، ترجیح دادیم که در آن دست نبریم ؛ بلکه به بحث عمیق تر پیرامون این موضوع بپردازیم. چرا که احتمال
می رفت که تغییر و نام پیشنهادی از جانب ما دوباره مورد مخالفت عده دیگری قرار بگیرد. و این وضع همچنان ادامه پیدا کند! به این ترتیب این میزگرد ترتیب داده شد.
شرکت کنندگان در این میزگرد چهار نفر بودند. دو نفر از دوستان به انتقاد و مخالفت با نام تغییر یافته پرداختند و دو نفر در دفاع از ضرورت آن بحث کردند.
ما از هر چهار دوست شر کت کننده در میز گرد : هایده ترابی ، سرور صاحبی ، مهوش صالحی ، ژاله طالب حریری خواهش کردیم که هر یک به نوبه خود به روند سه سال گذشته بپردازند ، موضوع تغییر نام سمینار را از زاویه مسائلی مثل:
نوع نظر خواهی ، مشارکت و رای گیری تحلیل کنند و ارزیابی و تجربه شخصی خود را در این روند طرح کنند.
نمونه سوالات دیگر از موافقین تغییر نام شرکت کنندگان به "دگر- و هم جنس گرا " چنین بودند:
- تغییر عنوان سمینار چه دستاوردی و برای چه کسانی است؟
- آیا تشکل مشخصی با مسئولیت افراد معین در سطح شهر ها می شناسی ، که با نام «دگر- و هم جنس گرا » فعالیت کند؟
- چرا تشکل های فعال در شهر ها که سمینار های سالانه را برگزار می کنند تغییر نام نمی دهند؟
- می توانی در مورد نحوه فعالیت تشکل های لزب اطلاعاتی به ما بدهی؟
- به نظر می رسد نام سمینار مانعی در مقابل پیشبرد بحث های تا کنونی درمورد مسائل جنسیتی ، آزادی جنسی ، هم جنس گرایی و دگر جنس گرایی اجباری نبوده است. تغییر نام سمینار را با چه ضرورتی توضیح می دهی؟
- چه فرقی بین مطالبات و نیا زهای زنان هم جنس گرا و دگرجنس گرا وجود دارد؟
- نظرات مخالفین تغییر نام سمینار را چگونه ارزیابی می کنی؟ آیا نکته ای در بحث های مخالفین هست که توجه تو را جلب کند یا باعث ایجاد سوال در ذهن تو بشود؟
سوالاتی که در اختیار منتقد ین تغییر نام سمینار قرار دادیم ، چنین بودند:
- چرا مخالفین تغییر نام سمینار تا به حال حرف روشن، فرموله و کتبی نزده اند؟
- جنبش زنان بدون تابو شکنی کارش پیش نمی رود. چرا از تغییر نام سمینار به عنوان یک تابو شکنی حمایت نمی کنی؟
- مباحث چند سال اخیر این سمینار در رابطه با موضوع هم جنس گرایی و دگر جنس گرایی اجباری را چگونه می توان به بیرون از این سمینار منعکس کرد؟
- آیا تغییر نام سمینار به انتقال و پیشبرد این مباحث در افکار عمومی بیرون از این سمینار ها کمک نمی کند؟
- اگر تغییر عنوان سمینار در حال حاضر میسر نیست ، پس چه زمانی برای این امر مناسب است؟
- نظرات طرفداران تغییر نام سمینار را چگونه ارزیابی می کنی؟ آیا نکته ای در بحث های آن ها هست که توجه تو را جلب کند یا باعث ایجاد سوال در ذهن تو بشود؟
شرکت کنندگان در میزگرد متن های زیر را جهت معرفی خود در اختیار ما گذاشتند:
هایده ترابی
هایده به عنوان انسانی دخالتگر در مورد موضوع هم جنس گرایی ، در سال 1990 خاطرات یک زن را ویراستاری کرده به نام: " تنها به بدنی مردانه می توانستم عشق بورزم".
او در نقد بیانیه پشتیبانی از هم جنس گرایان و مبارزه با Homophobie
مطلبی در سایت های اینترنتی منتشر کرده.
هایده در کتاب "قدرت و لذت" که با همت شادی امین ترجمه ومنتشر شده ، در کار ترجمه و ویراستاری بخش هایی از کتاب دخیل بوده است.
سرور صاحبی
سرور در شهر هانوفر زندگی می کند. او بنیان.گذار "همایش زنان" در هانوفر است.
مهوش صالحی
من از همگامان جنبش سیاسی اجتماعی ایران و از یاران جنبش زنان هستم.
همیشه توی کار زنان بوده ام ، گاهی از دور گاهی از نزدیک.
من از صد خطایی که یک زن به سبب زن بودن ممکن است در زندگی مرتکب شود 99 تا را مرتکب شده ام.
به همان یکی هم که مرتکب نشده ام سر افرازم.
پس شاید بتوانم از هر صد زن، 99 تا را در ضعف ها و قدرتهاشان و در درد ها و آرزوهاشان دریابم و این گنجی است بزرگ.
در زندگی بیشتر خوانده ام تا دانسته باشم ، بیشتر دانسته ام تا گفته باشم. بیشتر گفته ام تا تنها آنچه را که گفتنی است بگویم.
خوشحالم که این بار هم با شما هستم.
ژاله طالب حریری
ژاله در برلین زندگی می کند. او از فعالین جنبش زنان و از پاهای ثابت سمینار هاست.
شرکت کنندگان:
هایده ترابی ، سرور صاحبی ، مهوش صالحی ، ژاله طالب حریری
گرداننده: پروین ثقفی
دربازگشایی بحث میزگرد پروین ثقفی به نقل از Yvonne Doderer مطرح کرد که:
" برای دستیابی به یک هویت جمعی اعتراضی بعنوان زمینه جنبش اجتماعی 5 عامل ضروری هستند:
· ایجاد محیط های اجتماعی که در درون آن ها اعضای گروه معترض از خود -
کم بینی ناشی از تبعیض رها شوند و در رابطه ای غیر وابسته به جامعه سرکوبگر قرار گیرد ،
· وجود انسان هایی که از قالب های همیشگی خارج می زنند ،
· تئوری هایی که دلائل و زمینه های سرکوب را توضیح بدهند ،
· ایجاد خودآگاهی جدیدی که به تقابل با تعاریف فرهنگی موجود می پردازد و
· شبکه ای که ارتباطات و دوستی ها ی نوینی را ایجاد و تقویت کند و زمینه پیشبرد مناسبات نوین شود.
او سپس در رابطه با اهمیت موضوع میزگرد به نکات زیر اشاره کرد:
تغییرو یا چکونگی تغییر عنوان سمینار زنان ایرانی تنها موضوع مورد اختلاف ما نیست. به طورمثال در سال های گذشته بحث میزان تشکل پذیری و مسئله ضرورت تنظیم منا سبات تشکیلاتی برای این سمینار ویا مسئله دعوت سخنران از ایران مورد بحث و جدل ما قرار داشته اند.
تغییر نام سمینار بنا بر این یکی از موضوعات مورد جدل ما ست.
اهمیت این بحث از آنجا ست که گویای نوع نگرش و ارزیابی های گوناگون ما از موقعیت جنبش زنان به طور کلی ، نوع تحلیل مان از این سمینار و از محیط اجتماعی خارج از این سمینار است.
در واقع دوستانی که به تغییر نام سمینار اقدام کرده اند ، به نوعی پاسخ خود را به سوال « کجا ایستاده ایم ، چه می خوا هیم ؟ » هم داده اند.
برای دوستانی که در جریان بحث های سه سال گذشته در این سمینار آشنایی ندارند ،
توضیح زیر داده شد :
به دلیل انتقادات و مخالفت هایی که در سمینار سال 2005 در شهر هانوفر به نحوه تغییر نام سمینار صورت گرفت ، وظیفه تدقیق نام تغییر یافته به عهده برگزارکنندگان سمینار سال بعد در فرانکفورت قرار گرفته شد.
ما پس از بحث در مورد این عنوان ( یعنی نام تغییر یافته ) ، ترجیح دادیم که در آن دست نبریم ؛ بلکه به بحث عمیق تر پیرامون این موضوع بپردازیم. چرا که احتمال
می رفت که تغییر و نام پیشنهادی از جانب ما دوباره مورد مخالفت عده دیگری قرار بگیرد. و این وضع همچنان ادامه پیدا کند! به این ترتیب این میزگرد ترتیب داده شد.
شرکت کنندگان در این میزگرد چهار نفر بودند. دو نفر از دوستان به انتقاد و مخالفت با نام تغییر یافته پرداختند و دو نفر در دفاع از ضرورت آن بحث کردند.
ما از هر چهار دوست شر کت کننده در میز گرد : هایده ترابی ، سرور صاحبی ، مهوش صالحی ، ژاله طالب حریری خواهش کردیم که هر یک به نوبه خود به روند سه سال گذشته بپردازند ، موضوع تغییر نام سمینار را از زاویه مسائلی مثل:
نوع نظر خواهی ، مشارکت و رای گیری تحلیل کنند و ارزیابی و تجربه شخصی خود را در این روند طرح کنند.
نمونه سوالات دیگر از موافقین تغییر نام شرکت کنندگان به "دگر- و هم جنس گرا " چنین بودند:
- تغییر عنوان سمینار چه دستاوردی و برای چه کسانی است؟
- آیا تشکل مشخصی با مسئولیت افراد معین در سطح شهر ها می شناسی ، که با نام «دگر- و هم جنس گرا » فعالیت کند؟
- چرا تشکل های فعال در شهر ها که سمینار های سالانه را برگزار می کنند تغییر نام نمی دهند؟
- می توانی در مورد نحوه فعالیت تشکل های لزب اطلاعاتی به ما بدهی؟
- به نظر می رسد نام سمینار مانعی در مقابل پیشبرد بحث های تا کنونی درمورد مسائل جنسیتی ، آزادی جنسی ، هم جنس گرایی و دگر جنس گرایی اجباری نبوده است. تغییر نام سمینار را با چه ضرورتی توضیح می دهی؟
- چه فرقی بین مطالبات و نیا زهای زنان هم جنس گرا و دگرجنس گرا وجود دارد؟
- نظرات مخالفین تغییر نام سمینار را چگونه ارزیابی می کنی؟ آیا نکته ای در بحث های مخالفین هست که توجه تو را جلب کند یا باعث ایجاد سوال در ذهن تو بشود؟
سوالاتی که در اختیار منتقد ین تغییر نام سمینار قرار دادیم ، چنین بودند:
- چرا مخالفین تغییر نام سمینار تا به حال حرف روشن، فرموله و کتبی نزده اند؟
- جنبش زنان بدون تابو شکنی کارش پیش نمی رود. چرا از تغییر نام سمینار به عنوان یک تابو شکنی حمایت نمی کنی؟
- مباحث چند سال اخیر این سمینار در رابطه با موضوع هم جنس گرایی و دگر جنس گرایی اجباری را چگونه می توان به بیرون از این سمینار منعکس کرد؟
- آیا تغییر نام سمینار به انتقال و پیشبرد این مباحث در افکار عمومی بیرون از این سمینار ها کمک نمی کند؟
- اگر تغییر عنوان سمینار در حال حاضر میسر نیست ، پس چه زمانی برای این امر مناسب است؟
- نظرات طرفداران تغییر نام سمینار را چگونه ارزیابی می کنی؟ آیا نکته ای در بحث های آن ها هست که توجه تو را جلب کند یا باعث ایجاد سوال در ذهن تو بشود؟
شرکت کنندگان در میزگرد متن های زیر را جهت معرفی خود در اختیار ما گذاشتند:
هایده ترابی
هایده به عنوان انسانی دخالتگر در مورد موضوع هم جنس گرایی ، در سال 1990 خاطرات یک زن را ویراستاری کرده به نام: " تنها به بدنی مردانه می توانستم عشق بورزم".
او در نقد بیانیه پشتیبانی از هم جنس گرایان و مبارزه با Homophobie
مطلبی در سایت های اینترنتی منتشر کرده.
هایده در کتاب "قدرت و لذت" که با همت شادی امین ترجمه ومنتشر شده ، در کار ترجمه و ویراستاری بخش هایی از کتاب دخیل بوده است.
سرور صاحبی
سرور در شهر هانوفر زندگی می کند. او بنیان.گذار "همایش زنان" در هانوفر است.
مهوش صالحی
من از همگامان جنبش سیاسی اجتماعی ایران و از یاران جنبش زنان هستم.
همیشه توی کار زنان بوده ام ، گاهی از دور گاهی از نزدیک.
من از صد خطایی که یک زن به سبب زن بودن ممکن است در زندگی مرتکب شود 99 تا را مرتکب شده ام.
به همان یکی هم که مرتکب نشده ام سر افرازم.
پس شاید بتوانم از هر صد زن، 99 تا را در ضعف ها و قدرتهاشان و در درد ها و آرزوهاشان دریابم و این گنجی است بزرگ.
در زندگی بیشتر خوانده ام تا دانسته باشم ، بیشتر دانسته ام تا گفته باشم. بیشتر گفته ام تا تنها آنچه را که گفتنی است بگویم.
خوشحالم که این بار هم با شما هستم.
ژاله طالب حریری
ژاله در برلین زندگی می کند. او از فعالین جنبش زنان و از پاهای ثابت سمینار هاست.