ارزیابی گروه زنان ایرانی در فرانکفورت

به میزانی که بحث های محتوایی در مورد هم جنس گرایی و دگر جنس گرایی اجباری به رشد خودآگاهی ما کمک و فضای سمینار ها را باز تر کرد ، تغییر نام شرکت کنندگان به "دگر- و هم جنس گرا" باعث خلط مبحث ، مضحکه و اعتراض گردید. چرا؟

کاراکتر سمینار های سالانه
سمینارسالانه زنان ایرانی در آلمان سا ل های پر تجربه ای پشت سر گذاشته و دستاورد های ارزنده ای برای ما به همراه داشته است. این سمینارها آیینه نظرات و تحولات نظری ما هستند. مشغله ها و نیازهای ما را به هم فکری تا حدودی منعکس و تامین می کنند. نیاز ها و درک های متفاوت ما هر بار و هر سال محتوا و فرم دیگری به این گرد هم آیی ها می دهند.
حضورافراد شرکت کننده در این سمینار متغیراست. حضور مداوم و هر ساله تعداد زیادی از ما هم هنوز به دلایل چندی به معنای کسب هویت همسان و یا ضرورت تشکلی ویژه برای ما نیست. بسته به میزان پی گیری و فعال بودن افراد گوناگون، روند پیشبرد بحث ها در میان ما تغییر می کند.

در طول تنش های نظری موجود در این سمینار ها ، چهره هایی خود را نشان داده اند ، که به لحاظ درک شان از مسئله زنان ، گرایش ها یی گوناگون را مطرح می کنند. هیچ کس اما از اتوریته خاص ، ثابت و یا دائمی بر خوردار نیست. نقش افرادی که در این سمینارها فعال تر و با نفوذ ترند، نقشی موقتی و موردی است. و گویای هیچ حق و حقوق ویژه ای برای این افراد نیست. کسی نماینده دیگری نیست.. حتی زنانی هم که در بعضی از شهر ها متشکل هستند ، به طور فردی در سمینار های سالانه شرکت می کنند.

این ها همه نشا نگر کا راکتر این گرد هم آیی ها ست. یعنی این نشست ها سمینارند و نه سازمان و تشکیلات. گرد هم آیی سیا ل ، کوتاه مدت ، داوطلبانه و پی گیرانه زنانی است که به هر دلیل مایل اند ، در چهار چوب این جلسات با هم بحث و تبا د ل تجربه کنند. به این ترتیب سمینار زنان در آلمان تریبون با ارزشی است، که ادامه کاریش بستگی به این دارد، که برای امور دیگری مورد استفاده قرار نگیرد.
این را تجربه های ما در سا ل های اخیر هم نشان داد. مثلا تلاش گرایشی که در چند سال پیش معطوف به سازمان دهی متمرکزتر بود ، به دلیل بحث ها و مقاومت گرایش دیگری به نتیجه نرسید. یک بار هم دوستانی در صدد بر آمدند که از ایران سخنران دعوت کنند، که با اعتراض بخش دیگری از فعالین شرکت کننده در سمینار مواجه و از این کار منصرف شدند.

اقدام به تغییر نام شرکت کنندگان به « دگر- و هم جنس گرا » از جانب عده ای از دوستان اما به چند دلیل نکا ت مطرح شده در بالا را زیر سوال می برد. در واقع به نظر می رسد که از دستاورد های خوب تا کنونی مان در زمینه مسائل جنسیتی و آزادی جنسی ، استفاده بی موردی شده است.
مکانیسم پیشبرد بحث ها
همیشه شاهد دخالت پر شور و فعال زنان شرکت کننده در سمینار برای انتخاب موضوع سمینارسال بعد هستیم . این، علاقمندی و ابراز تمایل دوستان شرکت کننده را به بحث های محتوایی در زمینه های گوناگون ( در مورد موضوع هم جنس گرایی هم ، چنین بود.) نشان می دهد. این رای گیری در مورد موضوع سمینار معنای تشکیلاتی ندارد.بلکه خود نوعی همفکری یا جدل نظری است. انتخاب موضوع است که هر ساله جنبه سیاسی ، اجتماعی یا جنسیتی مسائل جنبش زنان و اختلافات نظری شرکت کنندگان را در هر زمینه ای برجسته می کند. بحث و جدل جاندار و فعال درمورد این اختلافات، در رشد فکری ما به طور قابل ملاحظه ای تا ثیر گذاربوده است.
دراین بحث های تا کنونی ولی کسی یا گرایشی اقدام به نام گذاری شرکت کنندگان بر مبنای نظری خود نکرده بود. این بار دوستانی که مایل به تغییر نام سمینار بودند ، این را برای همه شرکت کنندگان مفید و ضروری اعلام کردند. چیزی که با روح و کاراکتر این سمینار و برداشت شرکت کنندگانش خوانایی نداشت. سمینار ارگان اعلام موجودیت تشکلی شد، که در واقع وجود نداشت!
نام سمیناری را می توان تغییر داد ، که شرکت کنندگانش خود را هم هویت ببینند و به میزان مشترکی با نام جدید تداعی کنند. اما این نیاز ظاهرا برای یسیاری از ما اساسا یا هنوز مطرح نیست. . به همین دلیل هم تعداد زیادی از ما در امر نام گذاری دخالت نکردند.
گذشته از آن در این به اصطلاح رای گیری ، گروهی به اعتبار گروه دیگری نام گذاری شدند! نوعی دوئالیسم ( هم جنس گرا / دگر جنس گرا) که همیشه به ما تحمیل شده است.
بنا بر این به نظر می رسد که نام تغییر یافته سمینار ، به این جمع تعلق ندارد.
نحوه برخورد با مخالف
بحث در مورد تغییر نام قبل از این که به طور جدی شروع شود، از جانب طرف داران آن، به ویژه، دوستان برگزار کننده در شهر هانوفردر سال 2005 پایان داده شد. وارد سالن سمینار که شدیم ، تیتر تغییر یافته آویزان بود! آن ها یی که هنوز فرصت فکر کردن و یا ظرف ابراز نظر در مورد این موضوع را نداشتند ، خود را در مقابل عمل انجام داده شده دیدند و اعتراض کردند. .
اعتراض این دوستان از جانب طرفداران تغییر نام به این صورت تبیین شد که مخالفان تغییر نام از آگاهی فمینیستی کم تری برخوردارند یا مخالفت با آزادی هم جنس گرایان دارند.این هم برخوردی افراطی و تا حدی تحکم آمیز بود و دهان مخالفان را می بست.
استدلال هایی که از جانب طرفداران تغییر نام برای توضیح این نام گذاری ارائه شدند ، به لزوم رهایی جنسی زنان اشاره داشتند. در صورتی که این موضوع مورد اختلاف نبود ، بلکه پروسه پیشبرد و به کرسی نشاندن این دیدگاه و نوع رفتار این دوستان بود که مورد انتقاد قرار گرفت و اشکالات اساسی این نام.
اما به دلیل ادامه اعتراض این دوستان ، مسئولیت اصلاح این نام به عهده برگزار کنندگان سال بعد در فرانکفورت سپرده شد. ما هم چون بحث در مورد این حرکت و تجربه را برای ادامه کاری این سمینار مفید تشخیص دادیم ، میزگردی ترتیب دادیم .
و بحث ها همچنان ادامه دارد؛ بحث هایی که بهتر بود پیش از اقدام به تغییر نام صورت می گرفت.
بنابراین پیشنهاد می کنیم که گرد هم آیی هایمان را به نام " سمینارسالانه زنان ایرانی" برگزار کنیم
طرح نام تشکل ها در عنوان سمینار هم از نظر ما ضروری نیست ؛ چرا که اعضای تشکل های شهری در این سمینار ها نه به اعتبار تشکل شان ، بلکه به طور فردی شرکت می کنند.

گروه زنان ایرانی در فرانکفورت
ژانویه 2008